Meer dan 90% van de Belgische energiebevoorrading is gebaseerd op bronnen die we niet ter plaatse hebben: aardgas, aardolie en uranium. De sector van de houtenergie (voor verwarming en warmtekrachtkoppeling), van zijn kant, wordt hoofdzakelijk geleverd door lokale bronnen en is voor zijn bevoorrading dus niet afhankelijk van de goodwill van een exporterend land, wat betekent dat de stromen en de prijzen doeltreffend kunnen worden gecontroleerd. In Europa wordt meer dan 95% van de bio-energie (energie uit biomassa: hout, landbouwafval, enz.) lokaal geproduceerd. Ook de technologieën die nodig zijn om hout om te zetten in energie worden over het algemeen in Europa geproduceerd.
Het gebruik van houtenergie helpt ons te bevrijden van de soevereiniteit van fossiele brandstoffen. Dit voorkomt de vele geopolitieke conflicten die verband houden met het gebruik van fossiele brandstoffen.
Bovendien mogen we niet vergeten dat houtenergie niet alleen uit bossen komt, maar ook uit andere bronnen zoals bijproducten van de houtverwerking, onderhoud van parken en tuinen en afgedankt hout. De huidige energietransitie, die ons tegen 2050 koolstofneutraal moet maken, impliceert een gezamenlijke en gelijktijdige ontwikkeling van de verschillende toepassingen van hout (materialen en energie), met behoud van de functie van het bos als koolstofput.
Bron: brochure "Questions-réponses bois-énergie", auteurs: Syndicat des énergies renouvelables et France Bois Forêt.